Α) 1837-1840: (έγγραφα του σχετικού φακέλου των Γ.Α.Κ)

    Η ιδιωτική πρωτοβουλία και ο Δήμος Αγρινίου με τη βοήθεια και των πλησιόχωρων δήμων ιδρύουν Ελληνικό σχολείο-Σχολαρχείο στην πόλη του Αγρινίου και καλούν ως πρώτο Ελληνοδιδάσκαλο τον Διονύσιο Βατοπεδινό,ο οποίος ξεκίνησε τα μαθήματα του το 1840. Όμως το 1841 στις 19 Φεβρουαρίου απεβίωσε. Έτσι το αρτιγέννητο ελληνικό σχολείο κλείνει.

    Επαναλειτουργεί με νέο Ελληνοδιδάσκαλο τον Αριστοτέλη Τσάτσο το σχολικό έτος 1841-1842 και οργανώνεται με τις αρχές και τις διατάξεις του σχετικού βασιλικού διατάγματος. Οι μαθητές χωρίζονται σε 2 τάξεις:Α’ με 24 μαθητές και Β’ με 7 μαθητές. Οι γενικές εξετάσεις διεξάγονται δημόσια ενώπιον του υποδιοικητή Τριχωνίας ,των γονέων και πολλών μορφωμένων ακροατών. Η επίδοση και η πρόοδος των μαθητών είναι αξιοθαύμαστες. Το σχολείο λειτούργησε το 1841-42 χωρίς Εφορεία . Ο Ελληνοδιδάσκαλος Αριστοτέλης Τσάτσος παρακαλεί τον υποδιοικητή Τριχωνίας για σύσταση εφορείας και παράλληλα μέμφεται την δημοτική αρχή για ολιγωρία , απειλώντας και δηλώνοντας ότι θα παραιτηθεί.

                                 

                                                (πόνημα Φ.Μάλαινου)

 

 

Β) 1887: Ιδρύεται το Γυμνάσιο Αγρινίου επί Δημαρχίας Μιχαήλ Μπέλλου, μονοτάξιο και δημοσυντήρητο

 

1894: επί Δημαρχίας Ευσταθίου Στάϊκου κινδυνεύει να διαλυθεί, αποτελείται από δύο τάξεις και έχει κακή φήμη (Έλλειψη διδακτικού προσωπικού και οικονομικών πόρων). Στις δύσκολες αυτές ώρες ο καθηγητής Κ. Αλεξόπουλος αγωνίζεται μόνος υπέρ της διάδοσης των γραμμάτων. Εν τούτοις οι 60 μαθητές του σχολείου φεύγουν για άλλα Γυμνάσια του κράτους (Στήλες εφημερίδας ‘Φως του Αγρινίου 1931 από τον δημοσιογράφο και εκδότη της εφημερίδας "Αγρίνιο"  Παναγιώτη Ζωγράφο)   

 

Γ) 1889: Γυμνάσιον Αγρινίου (ακρωτηριασμένο). Φέρει τρεις τάξεις και τρεις καθηγητές. Το διδακτικό προσωπικό δεν επαρκεί και γι’ αυτό γίνεται αποκοπή μαθημάτων όπως των Ιερών και των Γαλλικών. Η δημοτική αρχή και ο βουλευτής της  επαρχίας οφείλουν να ενδιαφερθούν για την καλή λειτουργία του σχολείου.

 

Δ) 1892: Γυμνάσιο μονοτάξιο και Δημοσυντήρητο.

Την ίδια χρονιά ο Δημήτρης Στάϊκος με το θάνατό του γίνεται δωρητής αφήνοντας στο Δήμο την ακίνητη περιουσία του για να γίνει πλήρες Γυμνάσιο. Έτσι το Γυμνάσιο γίνεται ισότιμο με τα άλλα του Ελληνικού κράτους και ονομάζεται ‘Γυμνάσιον Δημητρίου Στάϊκου’. Συντηρείται με τις προσόδους της περιουσίας του δωρητή και με τις χορηγίες του Δήμου Αγρινίου.

 

 

Δημήτριος Στάϊκος

("Το Αγρίνιο κάποτε..." - Α.Μπαρχαμπά)

"Γυμνάσιον Δημητρίου Στάϊκου"

 (θ. θωμόπουλος -‘Το Αγρίνιο’)

 

Ε) Επί Δημαρχίας Μπαϊμπά, το Γυμνάσιο γίνεται πλήρες και Δημοσυντήρητο. Παραμένει στην οικία Δημ. Στάϊκου, οδός Βλαχοπούλου και Προυσιωτίσσης μέχρι το 1932, οπότε και μεταφέρεται στα Παπαστράτεια εκπαιδευτήρια.

Παπαστράτεια Εκπαιδευτήρια

(Αρχείο: Ελένης Θ. Δασκαλάκη)